Najbezpieczniejszym miejscem do spania dla dziecka jest jego własne środowisko snu. W łóżeczku nie powinno być niczego poza materacem, dopasowanym prześcieradłem i dzieckiem. Należy wyjąć pluszaki, zabawki i zawieszki, ponieważ mogą one stanowić zagrożenie w nocy.

Rozważ spanie z dzieckiem w sypialni przez pierwsze sześć miesięcy, ale unikaj spania w jednym łóżku. Zabranie dziecka do łóżka w celu nakarmienia lub uspokojenia jest w porządku. Niemniej jednak zaleca się późniejsze położenie dziecka we własnym łóżeczku, aby zapewnić mu odpowiedni sen oraz przyzwyczaić je do miejsca do spania.

Połączenie przepuszczających powietrze pokrowców na materac i systemów wentylacyjnych w rdzeniu materaca zapewnia dziecku swobodę oddychania i zapobiega poceniu się w łóżku. Kanały powietrzne i oddychające materiały umożliwiają cyrkulację powietrza. Wydychany przez dziecko CO2 jest odprowadzany, zapobiegając gromadzeniu się niezdrowego ciepła.

Pierwsze noce, kiedy dziecko zda sobie sprawę z tego, że może bez problemu wyjść z łóżeczka, mogą stanowić wyzwanie. Jeśli do tego dojdzie, zachowaj spokój i spokojną postawę, wkładając dziecko z powrotem do jego łóżeczka. W ten sposób wprowadzasz nawyki dobrego snu, dzięki czemu dziecko będzie lepiej spać we własnej przestrzeni i będzie mniej podatne na budzenie w nocy.

Jeśli dziecko wychodzi z łóżeczka, nie martw się. Może to potrwać kilka godzin (i kilka nocy), ale dziecko szybko zrozumie, gdzie ma spać. Przybierz pokerową twarz i wykaż się stanowczością, mówiąc: „Jest noc i Twoje miejsce jest w łóżeczku. Dobranoc, widzimy się rano”. Jeśli się denerwujesz i strofujesz dziecko, będzie ono bardziej skłonne powtórzyć to zachowanie, w nadziei, że Twoja frustracja w końcu Cię złamie. Nie pozwalaj dziecku spać w łóżku razem z Tobą. Musisz podkreślić, że ma własne miejsce do spania.